Cytryna skierniewicka – uprawa, rozmnażanie

Cytryna skierniewicka (inaczej cytryna ponderoza) została wyhodowana w Stanach Zjednoczonych przez George’a Bowmana, a do Polski została sprowadzona w latach 70. Powstała ona przez skrzyżowanie cytryny zwyczajnej z cytronem i cieszy się ogromną popularnością wśród sadowników, jako roślina cytrusowa nadająca się do uprawy doniczkowej.

Jak wygląda cytryna skierniewicka?

Cytryna skierniewicka jest niewielkim krzewem, jednak bez odpowiedniego podcinania gałęzi może stać się kilkumetrowym drzewem. Ma zwartą i gęstą koronę, liście ma bardzo duże, eliptyczne, ciemnozielone z połyskiem. Pąki kwiatowe są białe i bardzo pachnące. Owoce cytryny skierniewickiej są dużo większe niż cytryny zwyczajnej, ale za to nie są tak kwaśne, mają żółty kolor i średnią grubość skórki, którą trzeba zdjąć przed zjedzeniem owocu. W środku ma barwę bladożółtą lub jasnozieloną, posiada wiele nasion i jest rośliną samopylną. Drzewko wydaje tylko od 2 do 3 owoców, ale kwitnie przez cały rok i owoce dojrzewają przez 12 miesięcy. Dojrzewające owoce nie przeszkadzają w kwitnieniu rośliny, która kwitnie już w pierwszym roku, lecz mało kiedy w pierwszym roku pojawiają się owoce. W drugim roku kwitnie i owocuje.

Uprawa cytryny skierniewickiej

Cytryna skierniewicka jako drzewko doniczkowe, które kwitnie i owocuje co roku, potrzebuje bardzo dużo nawożenia. Wspaniałym zasilaniem są nawozy zawierające żelazo. Preferuje ona ziemię o odczynie pH od 5,5 do 6,5, czyli lekko kwaśnym.  Roślina nie jest mrozoodporna, ale jest odporna na choroby i szkodniki. Najczęściej choruje ze względu na brak żelaza oraz nadmiernego podlewania. Miejmy na uwadze, że czasem mogą ją dopaść choroby charakterystyczne dla cytrusów, czyli: misecznik cytrusowiec, przędziorek chmielowiec oraz wełnowice cytrusowe.

Najlepszym miejscem dla cytryny skierniewickiej będzie południowe okno, gdyż potrzebuje ona przynajmniej 8 h  światła dziennego, by móc się prawidłowo rozwijać. Jednak pamiętajmy, że nie można zmienić kąta padania promieni słonecznych, ponieważ zrzuci ona kwiaty. Podobnie jak inne cytrusy, nie znosi ona zmian.

Pomimo tych wszystkich uwag, jest ona rośliną bardzo łatwą w uprawie, która cieszy swoim wyglądem i owocami.

Objawy niedożywienia cytryny skierniewickiej:

• opadające liście
• brak wzrostu rośliny
• ubogie kwitnienie
• opadanie kwiatów i owoców

Cytryna skierniewicka i jej rozmnażanie

Roślinę tę można łatwo rozmnażać przez ukorzenianie się sadzonek, które jest dość czasochłonne, ponieważ trwa około 2 miesięcy. Również można to zrobić przez siew nasion, późno owocuje oraz przez szczepienie, które należy wykonać w okresie od marca do maja i tylko z owocującego drzewka. Najlepszym sposobem na rozmnażanie jej są odkłady powietrzne, ponieważ dzięki tej metodzie roślina od razu kwitnie i owocuje.

Co ciekawe…

Cytryna skierniewicka kwitnie bardzo obficie, ale niestety większość z kwiatów opada i pozostaje tylko kilka sztuk, które zawiążą owoce. Dodatkowo musi minąć około 5 lat, zanim zacznie owocować, jeśli została wyhodowana z nasion.